เรื่อง Finding My Gundam (2013)

อนิเมะ  “ Finding My Gundam ” เป็นประเภทสั้นที่ต้องลดความคาดหวังก่อนที่จะพิจารณาดู ไม่ได้หมายความว่าผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้ายนั้นไม่ดี ห่างไกลจากมัน แต่มีหลายอย่างที่สามารถทำได้ภายในสิบนาที และน้อยมากที่สามารถทำได้ในสถานที่ทั่วไป อย่างไรก็ตาม การเปิดตัวของShin Min-juในปี 2013 ยังคงเป็นที่พอใจต่อสุขภาพสำหรับผู้ชมที่ตรงไปตรงมาที่สุด ต้องขอบคุณการเล่าเรื่องที่ลอยตัวซึ่งยอดเยี่ยมในช่วงเวลาแห่งความรู้สึกดีๆ ที่ไม่เสื่อมคลาย ไม่ว่าจะถ้อยคำที่เบื่อหูก็ตาม

ศูนย์กลางของการดำเนินการคือ ฮยอนดง ( รยูจุนยอล ) เด็กหลังวัยรุ่นที่มีความวิตกกังวลซึ่งใช้เวลาทั้งหมดอยู่ในอพาร์ตเมนต์ที่สะดวกสบาย ห่างไกลจากการสัมผัสของมนุษย์ ในเวลาว่างเขารวบรวมและสร้างของเล่นหุ่นยนต์กันดั้มซึ่งพอใจกับการเสียเวลาของเขาทั้งหมด ที่ถูกบังคับให้เปลี่ยนอย่างกะทันหัน แต่เมื่อ Hyun-dong พบว่าตัวเองถูกผลักเข้าสู่โลกภายนอกหลังจากพนักงานส่งของที่ขี้เกียจพยายามส่งพัสดุไปที่ประตูของเขาและพยายามที่จะรักษาประตูดังกล่าวไว้ (ซึ่งเขาจำไม่ได้ว่า รหัสผ่านเพื่อ) เปิดด้วยเท้าเปล่าของเขาในขณะที่เขาดึงตุ๊กตาล่าสุดของเขา ดังนั้น ฮยอนดงจึงต้องเดินทางผ่านเมืองเพื่อกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเขา และเผชิญหน้ากับสถานที่ที่เขาใช้เวลาคิดไม่ถึงในการหลบซ่อน การ์ตูนวาย

แม้ว่าจะค่อนข้างขี้เล่นจนถึงระดับน่าหงุดหงิดในตอนแรก “Finding My Gundam” ก็ปรับตัวได้อย่างรวดเร็วด้วยความรู้สึกสบายตาและตลกขบขันกับประสบการณ์ของชายคนหนึ่งด้วยความวิตกกังวลที่ทำให้หมดอำนาจ สิ่งต่างๆ เช่น การใช้ที่บังแดดอย่างไม่หยุดยั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครสามารถสบตากับตัวเอกได้อย่างแน่นอน แต่ในขณะเดียวกันก็ช่วยให้มองเห็นความเจ็บป่วยทางจิตที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรมอย่างแท้จริง ยิ่งกว่านั้น แม้ว่าจะมีการรันไทม์ 10 นาทีที่พังทลาย ชินก็อัดแน่นการพัฒนาตัวละครมากมายในหนังสั้นของเขา ทำให้ฮยอนดงเปลี่ยนจากหนุ่มขี้ขลาดขี้ขลาดไปเป็นคนที่ไม่กลัวการยืนหยัดต่อผู้ถูกรังแกหรือขอความช่วยเหลือ เมื่อเห็นได้ชัดว่าเขาต้องการมัน พวกเขาเป็นขั้นตอนเล็ก ๆ ที่ไม่สำคัญสำหรับหลาย ๆ คน

ต่อจากนี้ รยูจุนยอลเล่นเป็นตัวเอกได้ดีมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นการแสดงครั้งแรกของเขา การพูดติดอ่างของเขาทำให้เกิดความรู้สึกเห็นอกเห็นใจต่อบทบาทของเขา และถึงแม้จะมีการแสดงสีหน้าที่เกินจริงในบางครั้ง แต่ความกระสับกระส่ายเหนือการพรรณนาของเขานั้นเหมาะสมกับคนที่หวาดกลัวโลกรอบตัวเขามาก ในทำนองเดียวกัน บุคลิกแบบเด็กของเขาดึงเอาความเห็นอกเห็นใจจากผู้ชมได้อย่างดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉากที่เขาเข้าไปพัวพันกับนักเรียนมัธยมปลาย ด้วยความเยาว์วัยของเขาทำให้เขารู้สึกโชคร้ายอย่างยิ่ง  ดูอนิเมะ

ในทางเทคนิค ไม่มีอะไรจะพูดมากไปกว่าการที่ภาพโคลสอัพบ่อยครั้งกลายเป็นเรื่องน่าเบื่อในบางครั้ง และการให้สีที่สดใสของสถานที่นั้นทำงานได้ดีในการแสดงให้ฮยอนดงเห็นว่าชีวิตไม่ได้เยือกเย็นอย่างที่เขาเห็น&nbsp;โดยรวมแล้วรู้สึกค่อนข้างจะมือสมัครเล่น แต่ด้วยธรรมชาติของการผลิต ไม่น่าจะรู้สึกอะไรเลยนอกจากโดยรวมแล้ว “Finding My Gundam” เป็นเพลงสั้นๆ ที่ให้ความรู้สึกดีๆ ซึ่งใช้เวลาไม่นาน และลื่นไหลผ่านรันไทม์ได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยอาหารเพียงเล็กน้อยสำหรับความคิด&nbsp;ได้รับประโยชน์จากการแสดงที่เข้มแข็งของเยาวชนจาก Ryu Jun-yeol เป็นภาพยนตร์ที่เข้าถึงได้ซึ่งมีเพดานต่ำ แต่ก็ประสบความสำเร็จอย่างปฏิเสธไม่ได้ในการเล่าเรื่องด้วยหัวใจที่คุ้มค่าและน่าลงทุน<