การเรียนรู้
ก่อนที่เราจะดำดิ่งสู่ความเข้าใจวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องเบื้องหลังกระบวนการเรียนรู้เรามาดูนิยามของการเรียนรู้ที่มาจากการวิจัย
การเรียนรู้เป็นกระบวนการที่:
มีความกระตือรือร้น- กระบวนการมีส่วนร่วมและจัดการกับวัตถุประสบการณ์และการสนทนาเพื่อสร้างแบบจำลองทางจิตของโลก (Dewey, 1938; Piaget, 1964; Vygotsky, 1986) ผู้เรียนสร้างความรู้เมื่อสำรวจโลกรอบตัวสังเกตและโต้ตอบกับปรากฏการณ์สนทนาและมีส่วนร่วมกับผู้อื่นและสร้างความเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดใหม่และความเข้าใจก่อนหน้านี้
สร้างจากความรู้เดิม- และเกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างเสริมสร้างและเปลี่ยนแปลงความเข้าใจที่มีอยู่โดยที่“ ฐานความรู้ของคน ๆ หนึ่งคือฐานที่สนับสนุนการสร้างการเรียนรู้ในอนาคตทั้งหมด” (Alexander, 1996, p. 89) 
เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมทางสังคมที่ซับซ้อน- ดังนั้นจึงไม่ควร จำกัด เฉพาะการถูกตรวจสอบหรือรับรู้ว่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในระดับบุคคล แต่จำเป็นต้องคิดว่าการเรียนรู้เป็นกิจกรรมทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับผู้คนสิ่งที่พวกเขาใช้คำพูดที่พวกเขาพูดบริบททางวัฒนธรรมและการกระทำที่พวกเขาทำ (Bransford, et al., 2006; Rogoff, 1998) และความรู้นั้นสร้างขึ้นโดยสมาชิกในกิจกรรม (Scardamalia & Bereiter, 2006)
ตั้งอยู่ในบริบทที่แท้จริง - เปิดโอกาสให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมกับแนวคิดและแนวคิดเฉพาะบนพื้นฐานที่จำเป็นต้องรู้หรือต้องการทราบ (Greeno, 2006; Kolodner, 2006)
ต้องการแรงจูงใจของผู้เรียนและการมีส่วนร่วมทางปัญญา เพื่อคงอยู่เมื่อเรียนรู้แนวคิดที่ซับซ้อนเพราะความพยายามทางจิตใจและความเพียรเป็นสิ่งที่จำเป็น
เงื่อนไขสำหรับปัจจัยนำเข้าสู่การเรียนรู้มีความชัดเจน แต่กระบวนการไม่สมบูรณ์โดยไม่ทราบว่าผลลัพธ์ใดที่เป็นการเรียนรู้เกิดขึ้น แก่นแท้การเรียนรู้เป็นกระบวนการที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงความรู้หรือพฤติกรรมอันเป็นผลมาจากประสบการณ์ การทำความเข้าใจสิ่งที่ต้องใช้เพื่อรับความรู้นั้นเข้าและออก (หรือส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเฉพาะบางประเภท) สามารถช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้
เรามาดูสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับความจำและการระลึกถึงกันก่อน
มีสองประเภทพื้นฐานของหน่วยความจำแบบชัดแจ้งหรือแบบเปิดเผย ประการแรกหน่วยความจำระยะสั้นหรือการทำงาน คิดว่านี่เป็นจุดสนใจของความสนใจในปัจจุบันหรือสิ่งที่คุณกำลังคิดอยู่ในขณะนี้ ประการที่สองหน่วยความจำระยะยาวซึ่งแยกย่อยออกเป็นหน่วยความจำเชิงความหมาย (ข้อเท็จจริง) และหน่วยความจำตอน (เหตุการณ์เฉพาะ)
ภายในหน่วยความจำที่ชัดเจนหรือแบบเปิดเผยมีสามขั้นตอนพื้นฐานของการประมวลผลหน่วยความจำ การเข้ารหัสเป็นกระบวนการสร้างความทรงจำใหม่ การจัดเก็บข้อมูลจะเกิดขึ้นต่อไปและเป็นขั้นตอนของการบำรุงรักษาข้อมูล และในที่สุดก็มีกระบวนการของการดึงดูดการเข้าถึงความรู้ที่เก็บไว้เรียกว่าการดึง สำหรับการเรียนรู้ที่จะเกิดขึ้นในขณะที่เราจัดหมวดหมู่ในแง่นี้จำเป็นต้องให้ข้อมูลที่ประมวลผลนั้นถูกกำหนดให้อยู่ในหน่วยความจำและนักเรียนสามารถดึงกลับออกมาได้เมื่อจำเป็น (นับประสาการนำไปใช้กับสถานการณ์ใหม่ผ่านการปรับตัว และนามธรรม)
ด้วยการตรวจสอบหน่วยความจำแต่ละส่วนและการเรียกคืนจากการเข้ารหัสไปยังที่เก็บข้อมูลไปจนถึงการดึงข้อมูลเราจะเข้าใจชัดเจนว่าจะปรับกระบวนการนี้ให้เหมาะสมที่สุดสำหรับนักเรียนของเราอย่างไร
ในการทำให้การเข้ารหัสเป็นกระบวนการที่มีประสิทธิภาพคุณต้องจำไว้ว่าความทรงจำไม่ได้ถูกจัดเก็บเป็นการบันทึกที่ซื่อสัตย์เช่นเดียวกับหนังสือที่คุณสามารถดึงออกจากชั้นวางเพื่อแบ่งปันอีกครั้งได้ตามต้องการในรูปแบบดั้งเดิมที่แน่นอน แต่ความทรงจำใหม่แต่ละอย่างจะรวมอยู่ในองค์ความรู้ที่มีอยู่ของเรานั่นคือการระบายสีและการแต่งแต้มด้วยความทรงจำอื่น ๆ ดังนั้นความทรงจำที่แข็งแกร่งที่สุดจึงเกิดขึ้นจากการทำอย่างละเอียดและการจัดระเบียบที่ผู้เรียน:
ประมวลผลข้อมูลใหม่ให้ลึกที่สุด
เพิ่มการเชื่อมต่อกับสิ่งที่รู้อยู่แล้วและ
กำหนดความรู้ใหม่ให้เป็นกรอบที่มีอยู่
ความท้าทายในการจัดเก็บคือเมื่อมีบางสิ่งบางอย่างทำให้มันกลายเป็นหน่วยความจำระยะยาวแล้วก็มีแนวโน้มที่จะยังคงเก็บไว้ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเข้าถึงได้เสมอไป ความท้าทายที่นี่ไม่ใช่หนึ่งในความสามารถ ในความเป็นจริงความสามารถในการจัดเก็บความทรงจำใหม่ของเรานั้นไม่ จำกัด เป็นหลักและยิ่งไปกว่านั้นการเรียนรู้แบบจัดระเบียบดูเหมือนจะสร้างความสามารถเพิ่มเติมได้ อย่างไรก็ตามความสามารถในการเข้าถึงหน่วยความจำที่กำหนดมักจะลดลงเมื่อเวลาผ่านไปสาเหตุหลักมาจากการรบกวนที่เกิดจากการได้มาซึ่งความทรงจำใหม่ที่แข่งขันกัน อย่าปล่อยให้สิ่งนี้ทำให้ความหวังของคุณสูญเสียไปจากการที่ผู้เรียนจดจำสิ่งที่เรียนรู้ในชั้นเรียนของคุณ คุณสามารถเพิ่มโอกาสที่นักเรียนจะระลึกถึงความทรงจำในอนาคตได้อย่างเห็นได้ชัดโดยการเสริมสร้างความทรงจำผ่านการดึงข้อมูล
การดึงข้อมูลเป็นกระบวนการสร้างใหม่ที่ใช้งานอยู่ไม่ใช่การเล่นความทรงจำของเหตุการณ์ข้อเท็จจริงแนวคิดหรือกระบวนการ ทุกครั้งที่มีการเข้าถึงหน่วยความจำเพื่อดึงข้อมูลกระบวนการนั้นจะปรับเปลี่ยนหน่วยความจำเอง การเข้ารหัสหน่วยความจำซ้ำเป็นหลัก ข่าวดี: การเรียกคืนทำให้หน่วยความจำสามารถเรียกคืนได้มากขึ้นในอนาคต
มันทำงานอย่างไรและได้ผลดีที่สุดสำหรับการเรียนรู้?การดึงข้อมูลขึ้นอยู่กับคิวและบริบท - รู้สิ่งนี้และวิธีที่คุณสามารถจัดคิวการดึงข้อมูลและระบุบริบทที่ดีที่สุดเพื่อเสริมสร้างความจำ เพื่อเสริมสร้างความทรงจำด้วยตัวชี้นำเราหมายถึงการเชื่อมต่อกับความทรงจำที่มีอยู่ให้ได้มากที่สุด ยิ่งมีตัวชี้นำที่เป็นไปได้ในการดึงข้อมูลมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น สำหรับบริบทยิ่งบริบทการดึงข้อมูลตรงกับบริบทที่เข้ารหัสหน่วยความจำมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น สิ่งนี้ถือเป็นจริงแม้ว่าคุณจะมีบริบทได้เพียงบริบทเดียว (กล่าวคือคุณมีเพียงช็อตเดียวในการดึงข้อมูล - ให้คิดว่าการสอบที่มีเดิมพันสูงเป็นการวัดผลการเรียนรู้ในหลักสูตรเพียงอย่างเดียว) แต่การดึงข้อมูลหลายครั้งในหลายบริบทนั้นดีกว่าสำหรับการเก็บรักษาในระยะยาว (คิดแบบทดสอบบ่อยครั้งที่มีเดิมพันต่ำซึ่งเป็นแบบสะสม) นอกจากนี้

เว็บที่ดีที่สุดแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ดูหนังออนไลน์